من شیفتهی صائبم
من دلباختهی شعر فارسیام. قدیمیهاشان را بیشتر دوست میدارم، پس بیشتر میخوانمشان. حافظ، سعدی، مولانا جای خود، من شیفتهی «صائبم». از میان نوسرایان تنها دلدادهی
من دلباختهی شعر فارسیام. قدیمیهاشان را بیشتر دوست میدارم، پس بیشتر میخوانمشان. حافظ، سعدی، مولانا جای خود، من شیفتهی «صائبم». از میان نوسرایان تنها دلدادهی
کمتر روزی است که یادش نکنم. بهتر بنویسیمش رفیقفابریک من است. کنار دستم همیشه نشسته. ناز و نوازشش میکنم. میبوسمش. میخوانمش. مگر میشود عاشق رضا
اینجا به جز من و گربههای در خیابان، که مشغول چنگپراکنی و شیوناند، کسی بیدار نیست. از چهارشنبه تا حالا فقط چند ساعتی چشمهایم را
“پنج شش ماه است که میخواهم نوشتن این یادداشتهای روزانه را شروع کنم؛ شاید نزدیک به یک سال، از وقتی که «مقدمهای بر رستم و