این روزها بعضی‌ها با آب‌و‌تاب می‌گویند: از محسنات زبان فارسی این است که سیستم جنسیتی ندارد.*
ترجمه‌ی فارسی‌ترش این است که:
خرسند و فرخنده‌ایم که زبان فارسی، بر خلاف بسیاری از زبان‌های دنیا، نر و ماده و خنثی سرش نمی‌شود؛ و ما در آن، اسم و ضمیر و صفت و … هر دو سه جنس را با هم یک کاسه می‌کنیم و یک جور می‌آوریم، بی‌هیچ تمایزی میان آنها.
مرد حسابی، آخر این چه حسنی است که جلو تنوع و رنگارنگی زبان‌مان را گرفته‌ایم، گرفتار ابهام‌گویی شده‌ایم و مدام نیازمند توضیح و اضافه‌ایم.
با قدمتیم، قبول؛
جزو نوادر زبان‌های دنیاییم، قبول.
ولی نه ندرت و نه قدمت هیچ‌یک با درستی تلازم ندارند.
وقت آن نرسیده کمی به‌روز شویم و از زبان‌های دیگر دنیا چیز بیاموزیم؟
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* گفتنی است بیش از ۸۰% زبان‌های دنیا، از جمله فرانسوی، آلمانی، انگلیسی، عربی، روسی، از چنین سیستمی بهره‌مندند.