رفیق فابریک

کمتر روزی است که یادش نکنم. بهتر بنویسیمش رفیق‌فابریک من است. کنار دستم همیشه نشسته. ناز و نوازشش می‌کنم. می‌بوسمش. می‌خوانمش. مگر می‌شود عاشق رضا نبود و صدای دل‌نشینش را از خاطر برد؟ رضا یعنی قلم درست، حرف خوب. رضا یعنی آدم درست‌وحسابی، نویسنده‌ی همه‌چیز‌تمام.