امروز چند کتاب را سر گرفته‌ام برای خواندن:
_ دو کتاب از محمد قائد، به نام‌های “تام پین” و “میرزاده عشقی”. قبلاً هم دو کتاب از قائد خوانده بودم؛ یکی “دفترچۀ خاطرات و فراموشی” و دیگری “سرگئی پارجانف”. ولی نمی‌دانم چرا تابه‌حال کم‌کاری کرده‌ام و هنوز درباره‌شان چیزی در اینجا ننوشته‌ام. باشد طلب‌تان.
_ و یک کتاب هم از شاهرخ مسکوب، به نام “چند گفتار در فرهنگ ایران”. چاپ پاییز ۱۳۷۱. ۲۱۳ صفحه دارد. در حقیقت کتاب از چهار مقاله تشکیل شده و مقالۀ کت‌وکلفتش دربارۀ معنا و منشأ عقل در اندیشۀ ناصرخسرو است. به نظرم قلم شاهرخ در این کتاب مقاله‌به‌مقاله ساده‌تر، شجاع‌تر، شفاف‌تر، صادقانه‌تر و صمیمی‌تر می‌شود و در آخرین مقاله به نام «قصۀ سهراب و نوشدارو» به اوج پختگی می‌رسد. کتاب، با همکاری انتشارات چشم و چراغ به چاپ رسیده و متأسفانه فونت و صفحه‌آرایی ویژه‌ای ندارد.